پروژه ناتو به ۴ دلیل شکست میخورد
تاریخ انتشار: ۸ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۸۵۳۳۷
طی ماههای اخیر متاسفانه ناتو با محوریت آمریکا با طرحهای کاملا جهتدار قصد دارد اقداماتی را در جهت ایجاد سلطه در قفقاز جنوبی انجام دهد لذا با روسیه وارد چالش شد.
به گزارش مشرق، کریدور زنگهزور، ترکیه را به قفقاز جنوبی و از آنجا به کشورهای ترکبان و حتی استان سینکیانگ چین متصل میکند. این کریدور، رادیکالیسم پانترکیسم را به دنبال خواهد داشت و علاوهبر تهدیدات علیه ایران، روسیه و بهویژه چین را نیز درگیر خواهد کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به اعتقاد تحلیلگران جنگ اوکراین باعث شد روسیه از توجهش به منطقه قفقاز جنوبی بکاهد. این وضعیت فرصت بازیگری به ترکیه و آمریکا در منطقه را داد و منجر به درگیریهایی بین آذربایجان و ارمنستان شد. تحلیل شما از این تحولات چیست؟
طی ماههای اخیر متاسفانه ناتو با محوریت آمریکا با طرحهای کاملا جهتدار قصد دارد اقداماتی را در جهت ایجاد سلطه در قفقاز جنوبی انجام دهد لذا با روسیه وارد چالش شد؛ ترکشهای این تنشزایی به صورت طبیعی به اطراف پرتاب شده و موجب توسعه آن به کشورهای دیگر گردید. کمکم آمریکاییها به این جمعبندی رسیدند که کماکان بر همان کوره جهان تکقطبی بدمند، لیکن با طراحی متفاوت و طرحی نو
قفقاز جنوبی مهمترین جایی است که بهعنوان مدخل غربی ناتو به آن توجه شده است. در چنین شرایطی روسها که نزدیک دو سال پیش اظهار کردند باید مرزهای قفقاز جنوبی به مرزهای شوروی سابق تبدیل شود، بعد از مدتی در اجلاس مسکو از این موضع خود فاصله گرفتند و گفتند که مرزها باید براساس تصمیمات اجلاس مسکو باشد. در مقابل، آمریکاییها با پیشتازی ترکیه به میدان آمدند تا در قفقاز جنوبی اختلال ایجاد کنند. آمریکاییها باید بدانند که اگر به منطقه قفقاز جنوبی وارد شوند چنان در بین مقاومت اقوام مختلف گرفتار خواهند شد که نجات از آن غیرممکن خواهد بود. اما آنها برای طراحی نقش مورد نظر چند مانع بر سر راه خود دارند.
۱. چین، که در جهت متمول شدن ابتدا گامهایی برمیدارد تا در ۲۰۳۰ قدمهای رو به جلو را تندتر کند و بتواند رتبه اول اقتصاد دنیا را کسب کند.
۲. روسیه، که با فارغ شدن از درگیریهای محلی و در سایه افزایش قیمت نفت و گاز درآمدش روزافزون و سلاحهایش پیشرفتهتر و متنوعتر شد.
۳. رشد سریع و توسعه روزافزون و ارتقای کیفیت جبهه مقاومت در دنیا که نوعی جایگزین غیرمتعهدهای رو به زوال است، جایگزینی آن با یک هسته زنده دارای روحی سرکش در برابر دنبالهروهای آمریکا و اذنابش محسوب میشود.
۴. کشورهای رهاشده از قید و بندهای اتحادیهها و گروههای سیاسی منطقهای یا دارای پیوندهای نیمهگسسته با تنه اصلی خود مثل سارک، ورشو، اتحادیه آفریقای جنوبی با محوریت تانزانیا، اتحادیه آفریقا، اتحادیه مرکوسور با محوریت آرژانتین و جزیره فالکلند یا جزایر مالویناس، اوناسور متشکل از ۱۲ کشور، جمهوری متحد عربی که در زمان جمال عبدالناصر به وجود آمد و در همان زمان هم از بین رفت، و کشورهای عضو جبههای که در مقابل کمپ دیوید ایجاد شدند اما به تدریج سست و از بین رفتند.
در وضعیت بیتوجهی روسیه به قفقاز جنوبی، ایران صراحتا در این باره موضع گرفت و هشدار داد که خط قرمزش تغییر ژئوپلیتیکی منطقه است. این در شرایطی است که در سالهای گذشته ترکیه و جمهوری آذربایجان تلاش کردهاند تا با دامن زدن به پانترکسیم، ایران را وارد یک چالش قومیتی کنند. در طول جنگ آذربایجان و ارمنستان این وضعیت تشدید نیز شد. آیا این اقدامات میتواند به طرحهایی که ترکیه در سر دارد، کمک کند؟
نظر جمهوری اسلامی طبق فرمایش مقاممعظمرهبری این است که مرزهای کنونی به هیچ وجه تغییرپذیر نخواهند بود. نکتهای که در طی سالهای اخیر از سوی بعضی از مسئولان ترکیه و رسانههای آن کشور تبلیغ شده چنین است که آذریهای ایران سالهاست تحت فشار هستند و آنها، یعنی دولت ترکیه گویی ماموریت دارد که آذریها را از قید سلطه بقیه اقوام تشکیلدهنده هویت ایرانی خلاص کند، در حالی که آذریهای ایران بخش مهمی از کشور ایران هستند و بعد از انقلاب حدود هشت سال رئیسجمهور و نخستوزیر این کشور آذری بودند و اکنون نیز نفر اول کشور آذری میباشد. آن بخش از ایرانیها که در طول حکومت طولانی عثمانیها در برابر فشار دائم آنها برای چیره شدن بر ایران تلاش و مقاومت میکردند، یک بار دیگر آذریها نشان خواهند داد که مردانه در برابر چنین اشخاصی چنان خواهند ایستاد که یاد زمان شاه عباس صفوی را در ذهن زنده کنند. آنها باید بدانند که این یک خیال خام است حتی اگر برای تحقق این آمار عملیاتی نشده، از بدترین و خبیثترین دشمنان اسلام یعنی صهیونیستها کمک بگیرند. صهیونیستهای جبان و سرکوبشده توسط فلسطینیها و لبنانیها در برخی از نقاط پایگاههایی را در فاصله نزدیکی از مرزهای ایران مستقر کردهاند.
دو دهه قبل آمریکا با متحدانش به افغانستان و عراق حمله کردند. در یک دهه گذشته اما به شکلی این کشور از نیابتیها علیه دشمنانش بهره میبرد. بهعنوان نمونه میتوان به اوکراین، تایوان، ترکیه، داعش و سایر گروههای تکفیری اشاره کرد.
در مورد روسیه باید گفت که جنگ اوکراین یک اتفاق بود که هر دو طرف، یعنی ناتو و روسیه و متحدانش را تا لبه جنگ جهانی پیش برد. آمریکا با گذاشتن امکانات در اختیار اوکراین آنها را به جنگ وا داشت و به مانند پاشیدن روغن روی آتشی که افروخته بودند عمل کرد. همزمان در چین، مساله تایوان را مطرح کرد و از طرف دیگر با یک طراحی مهم و شیطنتآمیز، به این صورت در سوریه به مخالفت با بشار اسد به بهانه دیکتاتور بودن برخاست و در آنجا هم به تنشآفرینی دست زد. ترکیه بهعنوان بازیگر دیگر، هر جا که فکر کرد میتواند به هر شکلی عملی در جهت منافعش انجام دهد، اقدام کرد. بهطور مثال موقعی اتحاد با سوریه را در دستور کار قرار داد و جلسات مشترک دو دولت را متناوبا در دو محل یکی در دمشق و یکی در غاضیآنتپ تشکیل داد و به سوریه نزدیک شد. از طرف دیگر به طرفداری از اخوانالمسلمین پرداخت و با آمریکاییها همجهت شد ولی در تحولات یکدهه پیش، با سوریه در افتاد و کار دیگری انجام شد. از آن طرف آمریکاییها داعش را درست کردند. ترکیه هم جبهه النصره که یک شاخه اخوان بود را دنبال کردند. این گروه بهلحاظ خشونت و اقدامات وحشیانه و ضدمسلمانی، همان شقاوت و بیرحمی داعش را داشتند. گروههایی مانند النصره با گروههای مزدوری مانند داعش یا بلکواتر تفاوتی نداشتند و این چیزی جز اشتغال سیاسی و اختلال در سیستم حکومتی سوریه نبود. آمریکا به بهانه فقدان دموکراسی ۸۰ کشور ریز و درشت دنیا را علیه سوریه جمع کرد. این یک خطر بالقوه برای کشورهای آسیایی است. آمریکاییها قریب به ۶ هزار نفر از نیروهای داعش را در قلعهای محصور نگه میدارند تا هر زمان که لازم دانستند افسار از سر آنها بردارند و این افراد را به جان مسلمانان بیندازند.
در سالهای اخیر آمریکا ائتلافهای کوچکی هم با کشورهایی همچون بریتانیا، استرالیا، ژاپن یا هند تشکیل داده است. این ائتلافها تا چه اندازه جدی هستند؟
اتحاد آمریکا، انگلیس و استرالیا که بهنوعی به ژاپن و هند نیز توسعه داده شد، چندان قابلتوجه نیست. نه ژاپن توان دخالت جدی دارد و نه هند، هر جوری که حساب کنید هند در رده نیروهای درجه دو دنیاست. آمریکاییها در دنیا سه اقیانوس هند، اطلس و آرام را تحتکنترل دارند. آنها میخواهند در مدخل غربی اقیانوس هند که میتوانند در آنجا کاری انجام دهند، ما را تحتفشار قرار دهند، مانند کریدوری که بهتازگی طرح آن را در اجلاس جی۷ ارائه کردهاند. از کارهای خلافی که در منطقه اتفاق افتاده و به مصلحت کشورهای این منطقه حساس نیست، تاسیس چند ده مقر نظامی در عراق است. دهها هواپیمای نظامی آمریکایی در عراق مستقرند که برای بمباران بخش شرقی فرات در سوریه از آنها استفاده میشود.
چرا عربستان با روسیه و چین و ایران درصدد گسترش روابط برآمد؟
عربستان کاملا براساس منافع خود عمل کرده است. جمهوری اسلامی ایران و سعودیها با هم به تفاهمی رسیدهاند که بسیار بسیار مناسب و مهم است. ارتباط برقرار کردن با ایران، روسیه و چین یک کار درست و اصلاح ذاتالبینی است. آمریکاییها چون عادت ندارند در مقابل خود کشورهای مستقل یا عازم به استقلال را ببینند و تحمل کنند به آنها فشار وارد میکنند اما عربستان با وجود تمام این فشارها، حداقل تاکنون روابط خود را با دیگر کشورها گسترش داده است. نکته قابلذکر اینجاست که رابطه عربستان بهعنوان محور مهم اعراب با رژیمصهیونیستی بدتر از گذشته شده است. درمورد چین باید بگویم نقطه بسیار حساس برای آن، تایوان است. آمریکاییها تایوان را علیه چین تحریک کردهاند و هر آن ممکن است با هر بهانهای تایوان را وارد جنگ با چین کنند.
به نظر میرسد آمریکا تمایل دارد ناتو را حتی تا آذربایجان توسعه دهد. در رسانههای غربی تصویری قدرتمند از ناتو ترسیم شده است اما ما در منطقه میزان توانمندی این ائتلاف را دیدهایم. توسعه ناتو تا چه اندازه به غرب کمک میکند؟
براساس ارزیابیهای اولیه توسعه بیش از حد توانمندی ناتو، موجب ضعف کشور یا آن سازمان میشود، لذا روی کاغذ میتوان اینطور تصور کرد که بدون هرگونه مانعی بر سر راه تمام آرمانهای ناتو را عملیاتی کرد اما در واقعیت اینگونه نیست. از باب مثال باید به طرفهای مقابل هم نیمنگاهی داشت:
۱- قدرت هستهای روسیه در دنیا حرف اول را میزند.
۲- تامین مالی قطب شرقی درحال شکلگیری توسط چین است.
۳- قدرت متراکم رو به رشد جبهه مقاومت به محوریت ایران خود عامل بزرگی در بازدارندگی در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقاست. حضور مقتدرانه حزبالله در نزدیکی کانال سوئز و حوثیها در نزدیکی بابالمندب موجب شده هر تصمیمی که آمریکاییها و اذنابشان در منطقه (مانند صهیونیستها) اتخاذ کنند، پیش از آن روی این دو عامل بسیار تعیینکننده حساب باز کنند. تهدید حزبالله به جلوگیری از بهرهبرداری از نفت بهصورت یکجانبه از دریای مشترک بین لبنان و صهیونیستها و تاثیر بسیار قاطع چنین تهدیدی نشاندهنده توانمندی حزبالله در عملی کردن تهدیدات خود در منطقه است. حزبالله توان این را دارد که به اسرائیل اخطار دهد اگر یک فشنگ بهسمت ایران یا حتی بهسمت هریک از کشورهای محور مقاومت شلیک شود با برخورد قاطع مواجه میشود.
منبع: روزنامه فرهیختگان
منبع: مشرق
کلیدواژه: تحلیل روز قیمت روسیه علی اکبر ولایتی جنگ اوکراین قفقاز جنوبی انگلیس عربستان کریدور زنگه زور آذربایجان لبنان چین داعش جنگ آذربایجان و ارمنستان کانال سوئز ناتو جمهوری آذربایجان حزب الله لبنان عراق دمشق اسراییل اسرائیل جنگ قره باغ خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت قفقاز جنوبی آمریکایی ها صهیونیست ها حزب الله آذری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۸۵۳۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرنوشت اوکراین در سال انتخاباتی آمریکا و گزینه های کییف
آینده جنگ اوکراین ارتباط مستقیم با انتخابات آمریکا و روی کار آمدن دموکراتها و یا جمهوریخواهان دارد.در حال حاضر بهترین گزینه برای اوکراین آماده سازی زمینه برای حل و فصل مذاکرات احتمالی با روسیه است؛ تصمیمی که اوکراین باید بگیرد. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، بسیاری از کشورهای غربی که ابتدا تمایلی به ارسال تسلیحات سنگین به اوکراین نداشتند، مسیر خود را تغییر داده و تجهیزات مختلفی از تانکهای سنگین گرفته تا سیستمهای دفاع هوایی را به این کشور ارسال کرده و همچنان به تداوم این روند متعهد هستند.
علاوه بر این، خلبانان اوکراینی در حال آموزش برای جتهای جنگنده احتمالی هستند، مطالبهای که دولت اوکراین از ابتدای شروع جنگ عنوان کرده است.
واشنگتن سرسختترین شریک نظامی اوکراین از ابتدای جنگ بوده و تسلیحات و تجهیزات بیشتری در مقایسه با سایر کشورها ارسال کرده است. جدیدترین دادههای وزارت امور خارجه ایالات متحده نشان میدهد که کل کمکهای نظامی این کشور تحت ریاست جو بایدن، رئیسجمهوری آمریکا از 42 میلیارد دلار فراتر رفته که 41.3 میلیارد دلار آن از زمان آغاز جنگ بوده است.
با این حال به اعتقاد برخی تحلیلگران سرنوشت ناخوشایندی در انتظار زلنسکی است. واشنگتن به دست نشانده های خود در نقش سران دولت های خارجی تنها به عنوان ابزاری برای دستیابی به اهداف ژئوپولیتیکی می نگرد و بعد از اینکه این دست نشانده ها وظایف محول شده خود را انجام دادند، آنها را برکنار می کند.
سرنوشت مشابهی در انتظار «ولودیمر زلنسکی» رئیس جمهوری اوکراین نیز وجود دارد، به محض اینکه زلنسکی نقشی را که غرب برای او معین کرده، ایفا کند. زمانیکه دیگر مورد نیاز حامیان غربی نیست چه نوع خاتمه ای در انتظار زلنسکی است؟ فنا بعد از یک کودتا، برکناری از قدرت با برگزاری انتخابات یا اتهام، بازداشت، حبس و غیره.
خدمت غرب به اوکراین یک طرفه نیست
با نگاهی واقع گرایانه به جنگ میان روسیه و اوکراین در حالی که تهاجم روسیه ادامه دارد، اوکراین اغلب به شدت به حمایت نظامی و اقتصادی غرب وابسته است. با این حال، این رابطه آنطور که در ابتدا ممکن است یک طرفه به نظر برسد، نیست. حمایت غرب در واقع در کمک به اوکراین برای دفاع از خود بسیار مهم بوده است، این موضوع در صورتی است که جهان دموکراتیک نیز طیف وسیعی از منافع را از حمایت از تلاشهای جنگی اوکراین به دست میآورد.
مهم ترین این مزیت ها کسب منافع در میدان جنگ است. به اعتقادات رهبران کشورهای غربی و اروپایی، اوکراین در میدان جنگ به طور پیوسته در حال نابودی پتانسیل نظامی روسیه است. این روند جنگ به طور چشمگیری تهدیدی را که برای جناح شرقی ناتو ایجاد میکند، کاهش می دهد.
شکست در اوکراین، روسیه را از صفوف ابرقدرتهای نظامی جهان پایین میآورد و مسکو را با سالها بازسازی روبرو میکند و تهدید های ناشی از اقدامات احتمالی روسیه را در کشورهای دیگر به حداقل می رساند. مهم این است که غرب با حمایت از اوکراین میتواند پتانسیل نظامی روسیه را بدون انجام هیچ اقدامات مستقیم یا تلفات جانی، کاهش دهد.
بر اساس نگاه سیاستمداران غربی، «راه جلوگیری از رویارویی با روسیه در آینده، کمک به اوکراین برای عقب راندن مهاجم در حال حاضر است. این درس تاریخ است که باید ما را راهنمایی کند و به اقداماتی قبل از اینکه خیلی دیر شود، فوریت بخشد.»
اما اگر بازی به نفع روسیه پایان یافته و این درس نادیده گرفته شود و اوکراین شکست بخورد، غربیها نگران هستند که روسیه تقریباً به طور قطع فراتر رفته و تهدیدی مستقیم برای کشورهای عضو ناتو مانند کشورهای بالتیک، فنلاند یا لهستان محسوب خواهد شد.
در آن مرحله، دیگر امکان اجتناب از تلفات قابل توجه ناتو وجود نخواهد داشت. نبرد در میدان اوکراین به ناتو هدف تازه ای بخشیده است و با عضویت سوئد و فنلاند در ناتو باعث گسترش بیشتر اتحاد نظامی در اتحادیه اروپا شده است. این امر عاملی شده تا اتحادیه اروپا بیش از هر زمان دیگری متحد شود.
به طور کلی، تمایل و توانایی غرب برای ادامه حمایت از اوکراین مبتنی بر توافق در برابر چیزی است که از آن دفاع می کند. موضع غرب در مورد آینده جنگ اوکراین به دلیل چرخه انتخابات در ایالات متحده و اروپا پیچیده است.
با وجود مخالفت های فراوان در آمریکا و اروپا، بسته کمکی به اوکراین ارسال شده است و کشورهای اتحادیه اروپا و ناتو به تعهد تجهیزات جنگی برای اوکراین ادامه میدهند. اما نکته قابل تامل، تا زمانی که چرخه انتخاباتی کامل نشود، سیاستها در حالت تعلیق هستند و موقعیت اوکراین را تضعیف میکنند و دست مسکو را تقویت میکنند.
آینده جنگ اوکراین ارتباط مستقیمی با انتخابات آتی ایالات متحده و روی کار آمدن دموکرات ها و یا جمهوری خواهان دارد. در حال حاضر بهترین گزینه برای اوکراین آماده سازی زمینه برای حل و فصل مذاکرات احتمالی با پوتین است؛ تصمیمی که اوکراین باید بگیرد و در این شکی نیست.
اما نکته کلیدی نوع حل و فصل است که ممکن است قابل قبول باشد. موضع حداکثری زلنسکی مبنی بر خروج کامل روسیه از تمام خاک اوکراین همچنان پابرجاست. این امر با واقعیت وضعیت نظامی در زمین و در میان جمعیت های سرزمینی که اکنون تحت کنترل روسیه است، تضعیف می شود.
همچنین پیوستن و یا عدم پیوستن اوکراین به ناتو از موضوعات مهمی است که ادامه و یا مذاکره برای حل و فصل جنگ را به چالش کشیده است. تصمیمی که آینده اوکراین را یا متحد شرق و یا در مقابل شرق قرار خواهد داد.
تحولات اوکراین| امکان درخواست کییف از اروپا برای اعزام نیروتحولات اوکراین| اعتراف کییف به دستاوردهای نظامی روسیه
انتهای پیام/